Sterowanie ogrzewaniem, klimatyzacją i wentylacją

Funkcja oszczędzania energii realizuje się poprzez automatyczne zarządzanie czasowe, indywidualne regulatory temperatury i/lub poprzez czujki obecności i czujniki otwarcia okien. Czujka obecności wymusi obniżenie temperatury do poziomu oszczędzania, jeśli przez ustalony czas nie będzie nikogo w pomieszczeniu. Po pojawieniu się osoby system natychmiast wymusi podniesienie temperatury do poziomu komfortowego. Podobnie klimatyzacja i wentylacja podczas nieobecności użytkowników są ustawiane na minimalną moc, tak aby nie marnować energii. Dom będzie intensywniej wietrzony tuż przed przybyciem domowników. Automatyczne obniżenie temperatury w porze nocnej oraz w niezamieszkałych pomieszczeniach również zwiększa oszczędności. Czujnik otwarcia okna zablokuje ogrzewanie pomieszczenia na czas wietrzenia. Jeśli okno przez zapomnienie będzie otwarte przez dłuższy czas, system utrzyma temperaturę zabezpieczającą przed zamarzaniem. Obniżenie zaś średniej temperatury w całym domu o kilka stopni skutkuje niewyobrażalnie dużą oszczędnością energii (1st.C = 6% oszczędności energii).

Sterowanie ogrzewaniem ma na celu zapewnienie komfortu mieszkańcom poprzez utrzymywanie pożądanej (innej dla każdego) temperatury w pomieszczeniach, niezależnie od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz. Sterowanie klimatyzacją i wentylacją dodatkowo zwiększa czystość powietrza w pomieszczeniach.

Dom może być podzielony na kilka stref grzewczych lub w skrajnym przypadku każde pomieszczenie może stanowić oddzielna strefę grzewczą, osobno sterowaną w zależności od godziny, dnia tygodnia i stopnia wykorzystania pomieszczeń. Daje to możliwość ustawienia temperatury w poszczególnych strefach, zaprogramowania trybu pracy ogrzewania (temperatura czuwania, ekonomiczna lub komfortowa) oraz załączania czasowego zgodnego z rytmem dnia mieszkańców. Możliwa jest też personalizacja stref ogrzewania, polegająca na dostosowaniu trybu pracy ogrzewania do preferencji konkretnego użytkownika (przy zastosowaniu kontroli dostępu i identyfikacji użytkownika). W istotny sposób zwiększa to zarówno komfort użytkowników, jak i przyczynia się do oszczędzania energii.

W inteligentnym domu indywidualne regulatory temperatury w poszczególnych pomieszczeniach automatycznie zarządzają w zaprogramowany sposób temperaturą w tych pomieszczeniach (poprzez wysterowanie siłowników sterujących zaworami na grzejnikach lub w szafkach z rozdzielaczami, albo też fan-coil’ami w systemie klimatyzacji). Można w każdej chwili ręcznie zmienić nastawione parametry, można też indywidualnie wymusić żądaną wartość temperatury. O zaprogramowanej porze lub gdy wychodzimy z domu system obniża temperaturę w domu do poziomu oszczędnego (o kilka stopni), a o zaprogramowanej porze (np. na godzinę przed planowanym powrotem) lub po otrzymaniu sygnału (np. z telefonu, gdy zamierzamy wrócić do domu wcześniej niż zwykle) doprowadza temperaturę pomieszczeń do poziomu komfortowego. W nocy temperatura pomieszczeń jest obniżana do zdefiniowanego poziomu nocnego.

Automatyczne zarządzanie czasowe (zegar dobowy lub tygodniowy) może w zaprogramowany sposób regulować poziom wentylacji. Zastosowanie czujnika czystości powietrza pozwala na zwiększenie wymiany powietrza w przypadku stwierdzenia zbyt dużej wartości stężenia dwutlenku węgla w pomieszczeniu. W systemie KNX dostępne są sterowniki, które przez magistralę systemową lub podczerwień potrafią sterować większością modeli klimatyzatorów liczących się producentów.

Zdalne sterowanie to sterowanie ogrzewaniem, klimatyzacją lub wentylacją przez telefon lub internet Funkcja jest przydatna np. wtedy, gdy chcemy przed powrotem do domu sprawdzić i ewentualnie podwyższyć temperaturę, a wręcz niezbędna w przypadku domu weekendowego, z którego korzystamy okresowo i nieregularnie.